Por Estar Adorándote

Er zijn stenen geboren in mijn tuin
En ze hebben mijn rozen vernietigd
De vlinders die daar waren
Weet ik vandaag niet waar ze rusten

De vlinders die daar waren
Weet ik vandaag niet waar ze rusten
Eens fluisterde ik je in het oor
Dat ik hoop had met jou

Ik ben nog steeds alleen en vraag me af wat er aan de hand is
Want tegen alles heb ik alles, alles
En het weerspiegelt zich zelfs op mijn gezicht
Een zee van tranen en een gebroken hart

Een zee van tranen en een gebroken hart
Ik weet niet of het nog zin heeft om door te gaan
Achter iemand aan die dichtbij is en zich verwijdert
Ik weet niet of het nog zin heeft om door te gaan

Achter iemand aan die dichtbij is en zich verwijdert
Mijn boom heeft geen bladeren meer
Vandaag zijn er alleen nog droge takken
En de duiven komen niet meer

Nesten makend zoals gisteren
De kaarsen blijven branden
Die met hun stilte tegen me praten
En vandaag ontbreekt het alleen nog dat ze me zeggen

Dat ik niet in je gedachten ben
En als dat zo is
Dat ze de kaarsen voor me verbranden
Dat ik huilend wakker word

Dat de wonden toenemen
Dat ze mijn leven beëindigen
Omdat ik op je wacht
Dat ze de kaarsen voor me verbranden

Dat ik huilend wakker word
Dat de wonden toenemen
Dat ze mijn leven beëindigen
Omdat ik je aanbid

Niets is veranderd, alles is hetzelfde
Ik blijf lijden, mijn koningin
Hoewel de zorgen komen en gaan
Laten ze op de een of andere manier sporen achter

Jouw blik is de schuldige van alles
Want in jouw ogen zag ik de verborgen charme
Een beetje verlegen maar enthousiast
Ik kwam met jou overeen

Ineens vonden we elkaar leuk
En de liefde overviel ons
Ik weet niet waarom je bent weggerend
En de liefde overviel ons

Ik weet niet waarom je bent gegaan
Ik weet niet of het nog zin heeft om door te gaan
Achter iemand aan die dichtbij is en zich verwijdert
Ik weet niet of het nog zin heeft om door te gaan

Achter iemand aan die dichtbij is en zich verwijdert
Mijn boom heeft geen bladeren meer
Vandaag heeft hij alleen nog droge takken
En de duiven komen niet meer

Nesten makend zoals gisteren
De kaarsen blijven branden
Die met hun stilte tegen me praten
En vandaag ontbreekt het alleen nog dat ze me zeggen

Dat ik niet in je gedachten ben
En als dat zo is
Dat ze de kaarsen voor me verbranden
Dat ik huilend wakker word

Dat de wonden toenemen
Dat ze mijn leven beëindigen
Omdat ik op je wacht
Dat ze de kaarsen voor me verbranden

Dat ik huilend wakker word
Dat de wonden toenemen
Dat ze mijn leven beëindigen
Omdat ik je aanbid