La trama y el desenlace
Jorge Drexler
De Verhaaltjes en de Ontknoping
Ik loop door Madrid in jouw gezelschap
Mijn hand op jouw heup
Jouw hand kopiërend op mijn heup
In een langzaam tempo, als een geeuwend iemand
Alsof je de buurt kust terwijl je eroverheen loopt
Alsof je weet dat je de hele middag hebt
Zonder iets anders te doen dan de stoep te strelen
En zonder het te plannen, jij, misschien
Alsof je het zonder het te willen doet
Ik zag je je pas veranderen, tot je het synchroon zette
In dezelfde fase als mijn eigen pas, uoh
Heen en weer, volgen en leiden, geven en hebben
In en uit fase gaan
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
Het was een kleine sprongetje
Verstopt
Een minimale verandering in ritme, nauwelijks
Een andere stap en twee snaren die weerklinken
Als hetzelfde nummer op verschillende dobbelstenen
Of de exacte stap van de soldaten
Als twee knipperende lichten, plotseling zo, gesynchroniseerd
Twee afgeleide wandelaars
Hebben ervoor gezorgd dat de zandloper van de pijn stopt
Dat het uiteenvalt
En zo de koers volgen die de wind uitzet, uoh
Heen en weer, volgen en leiden, geven en hebben
In en uit fase gaan
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
Ergens rondlopen, als in een film van Éric Rohmer
Zonder te wachten tot er iets gebeurt
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
Ik zag je je pas veranderen
Tot je het synchroon zette
In dezelfde fase als mijn eigen pas
Uoh
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
De verhaaltjes meer waarderen dan de ontknoping
Ik loop door Madrid in jouw gezelschap