Oración Del Remanso

Jorge Fandermole

Ik ben van de woelige oever
Van het troebele water en de stroom
Die prachtig naar beneden komt
Door zijn modderige diepte

Ik ben een serieuze man
Ik ben iemand van de rustplaats Valerio
Waar de lucht
Haar vlucht maakt in de Paraná

Ik heb de kleur van de rivier
En zijn stem volg ik in mijn zang
Het kalme water en zijn zachte dans
In het hart

Maar soms is het donker
Gaat het turbulent in de blinde diepte
En het schittert
In dit vissersmes

Christus van de netten
Verlaat ons niet
En in de lijnen
Laat ons jouw gaven

Denk niet dat je ons verloren hebt
Het is de armoede die ons treurig maakt
Het bloed is gespannen
En je denkt alleen maar aan de dood

Water van de oude rivier
Neem dit lied snel mee, ver weg
Het klaart op
En we gaan vissen om te leven

Ik houd mijn schaduw alert
Over de schubben van het open water
En in de duizelingwekkende rust
Van de lijn

Ik droom dat ik de boeg hef
En naar de maan ga in de kano
En zo rust ik uit
Mijn eigen huid wordt een rustplaats

Rust van mijn pijn
Oh, Christus van de vissers
Zeg tegen mijn geliefde
Die verdrietig op me wacht

Dat ik aan haar denk
Terwijl ik door de sterren wade
Dat de rivier woelig is
En ik moe ben om terug te keren

Christus van de netten
Verlaat ons niet
En in de lijnen
Laat ons jouw gaven

Denk niet dat je ons verloren hebt
Het is de armoede die ons treurig maakt
Het bloed is gespannen
En je denkt alleen maar aan de dood

Water van de oude rivier
Neem dit lied snel mee, ver weg
Het klaart op
En we gaan vissen om te leven