Le Llamaban Loca

De wereld was alleen van ons twee
En voor ons twee
Ons thuis en wat wolken gekleurd door de zon
In hun blikken liefde
In hun antwoorden ja
En voor hun pijn, één enkel einde

Hij ging weg
Met zijn haren geverfd in grijs
Zij stopte met het verzorgen van de bloemen in de tuin
En ze zei kom
We moeten leven

En de jongens uit de buurt
Noemden haar gek
En een paar mannen in het wit
Zeiden kom
En zij schreeuwde, nee meneer, dat zien jullie

Ik ben niet gek
Ik was gisteren gek, maar dat was om de liefde
En de jongens uit de buurt
Noemden haar gek

In het ziekenhuis
Op een bank in de zon
Kun je haar zien
Glimlachen terwijl ze naar haar oude horloge kijkt
Denkt dat hij zal komen
Degene die vertrok
En haar hart met zich meenam

Hij zal niet komen
Hij wacht op haar in zijn wolken in de zon
In die wereld die gisteren
Slechts van ons twee was
In die wereld waar de liefde triomfeerde