Inquietação
José Mário Branco
Onrust
Afspraken met het goede dat je me doet
Afspraken met het kwade dat ik heb doorgemaakt
Met zoveel oorlogen die ik heb gevoerd
Weet ik niet meer hoe ik vrede moet sluiten
Er zijn miljoenen bloemen tussen de ruïnes
Mijn hart is een slagveld geworden
Elke dageraad die je me leert
Is goudstof dat de wind verspreidt
Hierbinnen onrust, onrust
Het is alleen maar onrust, onrust
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik nog niet
Er is altijd iets dat gaat gebeuren
Iets dat ik zou moeten begrijpen
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik nog niet
Je leert me zoveel vragen stellen
Rondom de antwoorden die ik bij me had
Hoeveel beloftes zou ik doen
Als ik ze allemaal tegelijk zou houden
Laat deze hand niet los in de chaos
Want het is altijd bijna tijd om aan te komen
Ik heb de boot niet te water gelaten
Om halverwege te blijven steken
Hierbinnen onrust, onrust
Het is alleen maar onrust, onrust
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik nog niet
Er is altijd iets dat gaat gebeuren
Iets dat ik zou moeten begrijpen
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik niet
Waarom, weet ik nog niet
Hierbinnen onrust, onrust
Het is alleen maar onrust, onrust
Waarom, weet ik niet
Maar ik weet
Dat ik het nog niet weet
Er is altijd iets dat gaat gebeuren
Iets dat ik zou moeten begrijpen
Waarom, weet ik niet
Maar ik weet
Dat ik het nog niet weet
Er is altijd iets dat ik moet doen
Iets dat ik zou moeten oplossen
Waarom, weet ik niet
Maar ik weet
Dat die zaak prachtig is
