Kaikai Kitan (廻廻奇譚)

Uzoe muzoe, de mensheid
De geest van de ondergang, oh, het lijkt wel een monster
De waanzin, de afgrond, het leven dat zich nestelt
En verder is het gewoon een leeg, nutteloos bestaan

De verwachtingen stapelen zich op, een onzekere levensloop
Geen uitweg meer, de dagelijkse sleur
De schaduw van de dood, de onrechtvaardigheid
De herinneringen die ik volg, ik heb geen plek om te zijn

Tussen de dromen, huil niet meer
Ik weet wel welke gezichten ik moet trekken, maar nog steeds
Geef me een antwoord

Verdrijf de duisternis, verdrijf de duisternis
Als de nacht valt, is dat een teken
Verlies jezelf in de draaikolk van emoties
Verwerp al die onzin, laat het gewoon gaan

Stop niet, stop niet
In deze slimme stad, waar ik ben geboren, is dit mijn identiteit
Ik stel me voor, de vervloekte toekomst van mij

Ren en val
Met de pijn die niet verdwijnt
De wereld wacht
Op dit moment

Oh, de wankele emoties, ze zwijgen
De gevolgen van de fouten die ik heb gemaakt
Met een blik die zeker is, ik heb de kracht nodig
Zonder een stem te kunnen geven
Oh, de belofte van de duisternis, de chaos
Oh, zelfs aan de rand van de hel
Verlies jezelf niet in de realiteit

Laat je leven niet opgeven

Verlicht de kwetsbaarheid van je woorden
Ik weet niet meer welk gezicht ik moet trekken
Geef me nu gewoon een antwoord

Verbreek de ketens, verbreek de ketens
Weef een onzekere stem in de liefde
Verlies jezelf in de draaikolk van emoties
En daar, weer opstaan, met de hand

Ik blijf gewoon achtervolgen, ik blijf gewoon achtervolgen
Ik wil sterker zijn dan wie dan ook, dat is mijn wens
Zelfs jouw lot, nu wil ik gewoon
Diep, diep in de duisternis vallen

De onhandige, zichtbare hoogte
Dit ben ik nu
Een lijk dat niets kan zijn, lach maar
Ik ben gestopt met vluchten voor alles wat voor me staat
Herhaal de beelden, ga verder met de verbeelding

Verdrijf de duisternis, verdrijf de duisternis
Als de nacht valt, is dat een teken
Verlies jezelf in de draaikolk van emoties
Verwerp al die onzin, laat het gewoon gaan

Stop niet, stop niet
In deze slimme stad, waar ik ben geboren, is dit mijn identiteit
Ik stel me voor, de vervloekte toekomst van mij

Ren en val
Met de pijn die niet verdwijnt
De wereld wacht
Op dit moment