Les séparés

Schrijf niet! Ik ben verdrietig en ik wil uitdoven.
De mooie zomers, zonder jou, is de liefde zonder vlam.
Ik heb mijn armen gesloten die jou niet kunnen bereiken
En kloppen op mijn hart, dat is kloppen op het graf.
Schrijf niet! Laten we alleen leren om voor onszelf te sterven.
Vraag alleen aan God, aan jou of ik van je hield.
In de diepte van jouw stilte, luisteren dat je van me houdt,
Is de hemel horen zonder er ooit te stijgen.
Schrijf niet! Ik ben bang voor mijn geheugen.
Het heeft je stem bewaard die me vaak roept.
Toon het levendige water niet aan wie het niet kan drinken.
Een dierbare tekst is een levend portret.
Schrijf niet die twee woorden die ik niet meer durf te lezen.
Het lijkt alsof jouw stem ze over mijn hart verspreidt,
Dat ik ze zie schitteren door jouw glimlach.
Het lijkt alsof een kus ze op mijn hart drukt.
Schrijf niet! Laten we alleen leren om voor onszelf te sterven.
Vraag alleen aan God, aan jou of ik van je hield.
In de diepte van jouw stilte, luisteren dat je van me houdt,
Is de hemel horen zonder er ooit te stijgen.... Schrijf niet!