La Nave Del Olvido

Wacht,
Het schip van vergetelheid is nog niet vertrokken.
Laten we het verleden niet veroordelen.
Voor ons gisteren, voor onze liefde, vraag ik het je.

Wacht,
Ik heb nog lente in mijn handen
om je te overladen met nieuwe strelingen
die zouden sterven in mijn handen als je weggaat.

Wacht nog even, nog een klein beetje,
om je mijn geluk te brengen.
Wacht nog even, nog een klein beetje.
Ik zou sterven als je gaat.

Wacht nog even, nog een klein beetje,
om je mijn geluk te brengen.
Wacht nog even, nog een klein beetje.
Ik zou sterven als je gaat.

Wacht,
Ik heb nog vreugde om je te geven.
Ik heb duizend nachten liefde om je te schenken.
Ik geef je mijn leven in ruil voor je blijven.

Wacht,
Ik zou mijn morgen niet begrijpen als je weggaat,
en ik geef toe dat je liefde me zou bedriegen.
Ik zou je aanbidden, ook al wil je me niet.

Wacht nog even, nog een klein beetje,
om je mijn geluk te brengen.
Wacht nog even, nog een klein beetje.
Ik zou sterven als je gaat.

Wacht nog even, nog een klein beetje,
om je mijn geluk te brengen.
Wacht nog even, nog een klein beetje.
Ik zou sterven als je gaat.