La Cumparsita

Vraag om toestemming, heren
Dat deze tango, deze tango spreekt voor mij
En mijn stem tussen zijn klanken zal zeggen
Zal zeggen waarom ik zo zing

Want toen ik een jochie was
Want toen ik een jochie was, wiegde hij me
In tango, het moederlied
Om de slaap te roepen

En ik hoorde het gezucht van de bandoneons
Onder de pergola van mijn oude binnenplaats
Omdat ik de optocht van de ontberingen zag
Met mijn arme, tranende en open ogen

En in de treurige kamer van mijn goede ouders
Zingt de armoede zijn winterlied
En ik ben gevormd in tango's
Ik ben gemodelleerd in klei, in ellende

In de bitterheid die de armoede geeft
In de tranen van een moeder
In de opstandigheid van degene die sterk is
En zijn armen moet kruisen

Wanneer de honger komt
En ik ben gevormd in tango's omdat
Omdat de tango mannelijk is!
Omdat de tango sterk is!

Het ruikt naar leven
Het smaakt naar dood
Omdat ik veel heb gehouden, en omdat ze me bedrogen hebben
En ik heb mijn leven doorgebracht met dromen kauwen

Omdat ik een boom ben die nooit vruchten heeft gegeven
Omdat ik een hond ben zonder eigenaar
Omdat ik haat heb dat ik nooit uitspreek
Omdat wanneer ik wil, omdat wanneer ik wil, ik bloed in kussen
Omdat ik veel heb gehouden, en ze hebben me niet gewild
Daarom zing ik, zo treurig
Daarom!