El Hijo Mayor

Live vanuit Hermosillo, Sonora met de bandona, kom op, ouwe!

Je ziet die zwarte Camaro niet meer voorbijrijden
Met trots en zijn mensen
Velen zullen hem herinneren, ik weet dat ze hem zullen missen
Zo, zoals hij altijd snel was
Onverschrokken en heel dapper

In de bergen, waar hij het doorbracht
En zich ontspanne met een joint
Maar altijd op zijn hoede, voor als er iets speelde
Sportwagens, vrachtwagens, de zware
De korte en lange die hij droeg
Voor als het nodig was, voor als er iets speelde

Hij was verslaafd aan adrenaline
Dat was wat hem activeerde
En hij deed het werk in het heetst van de strijd
In de konvooi, alleen maar zelfmoordenaars
Klaar om klappen uit te delen
Ze dachten er niet twee keer over na

Op dit punt weten jullie al over wie ik het heb
Zijn naam kan ik niet eens noemen
Ik was de oudste zoon van die zo bekende man

Leve Sonora, maat
Met veel respect

Duizend verhalen om te vertellen
Veel om over te praten
Het zijn herinneringen die alleen in de geest blijven
Van zijn mensen

Man met de stem van autoriteit
Vuurend, de duivel zelf
Altijd vooraan zijn team
En, in de bergen, hoeveel gevechten wonnen we

Ah, hoe we schoten
Met heel goede wapens
En, in het bedrijf van mijn vader, is er genoeg voor dat en meer
Maar hij wist niet wat hem te wachten stond
Een slechte zet kwam plotseling
Maar zo is het leven, het gaat soms snel voorbij

Hij was verslaafd aan adrenaline
Dat was wat hem activeerde
En hij deed het werk in het heetst van de strijd
In de konvooi, alleen maar zelfmoordenaars
Klaar om klappen uit te delen
Ze dachten er niet twee keer over na

Op dit punt weten jullie al over wie ik het heb
Zijn naam kan ik niet eens noemen
Ik was de oudste zoon van die zo bekende man