Ein Bett Im Kornfeld
Jürgen Drews
Een Bed In Het Graanveld
Zomernacht, over bloei en land
Al sinds de middag stond ik aan de weg
Bij elke auto die voorbijreed, stak ik mijn hand op
Op een fiets kwam er een meisje aan
En ze zei: 'Ik heb medelijden met je'
Maar ik lachte en zei
'Ik heb geen rijke lui nodig.'
Een bed in het graanveld, dat is altijd vrij
Want het is zomer en wat maakt het uit
We kunnen zingen, en het ruikt naar hooi
Als we dromen
Een bed in het graanveld tussen bloemen en stro
En de sterren stralen toch voor ons
Een bed in het graanveld maakt ons ergens, helemaal alleen
Iets later lag haar fiets in het gras
En zo gebeurde het dat ze de tijd vergat
Met de gitaar vertelde ik haar over mijn leven
Ineens riep ze: 'Het is hoog tijd
Nu is het donker en mijn weg is nog lang!'
Maar ik lachte en zei
'Ik heb je nog veel te geven!'
