Griechischer Wein

Het was al donker, toen ik door de buitenwijken naar huis liep
Daar was een herberg, waar het licht nog op de stoep scheen
Ik had tijd en het was koud, dus ik ging naar binnen

Daar zaten mannen met bruine ogen en zwart haar
En uit de jukebox klonk muziek, die vreemd en zuidelijk was
Toen ze me zagen, stond er eentje op en nodigde me uit

Griekse wijn is als het bloed van de aarde
Kom, schenk jezelf in en als ik dan verdrietig word, ligt het daaraan
Dat ik altijd droom van thuis; je moet vergeven
Griekse wijn, en de oude vertrouwde liedjes
Schenk nog een keer in! Want ik voel de heimwee weer
In deze stad zal ik altijd een vreemdeling zijn, en alleen

En toen vertelden ze me over groene heuvels, zee en wind
Over oude huizen en jonge vrouwen, die alleen zijn
En over het kind dat zijn vader nog nooit zag

Ze zeiden steeds weer: Ooit gaan we terug
En het gespaarde geld is thuis genoeg voor een klein geluk
En al snel denkt niemand meer aan hoe het hier was

Griekse wijn is zo vreemd, en alleen