Meltdown

De lichten van de stad zijn helder
De kou van ether in de lucht
Ik kan niet slapen om twee uur 's nachts
Alles verandert in rust
Een aansteker zonder olie
Een branderige maag van binnen
Als alles een leugen is
Had het maar echt zo kunnen zijn
Ik droomde dat ik je keel dichtkneep
In de stralende middag
Kijkend naar je dunne keel die trilt
Met ogen die bijna in tranen zijn

In de geheime ruimte
Wil ik erin springen, denk ik
Omarmd door een diepblauwe licht, zo mooi
In de geheime ruimte
Als ik erin spring, dan
Voelt het alsof alles vergeven is

Aan de andere kant van het balkon
Het geluid van de trap die omhoog gaat
De lucht die begint te vervagen
Valt op het raam in de kamer
De schemering die zich verspreidt
De rode kleur van een dag die huilt
Langzaam smelt de wereld weg
Stukje bij beetje sterft het
Ik droomde dat ik je keel dichtkneep
De gordijnen die wiegen in de lentebries
De woorden die uit mijn droge lippen komen
Zijn als bellen die barsten
In de geheime ruimte
Wil ik erin springen, denk ik
Witte herinneringen die vervagen en verdwijnen
In de geheime ruimte
Als ik erin spring, dan voelt het weer als vroeger
Alsof ik kan slapen, zo lijkt het

De tik van de klok
De beelden op de televisie
Iemand daar die niet te zien is
Lacht en weerkaatst in de ruimte
Allegro, geagiteerd
Het geluid in mijn oren houdt niet op
Allegro, geagiteerd
Het geluid in mijn oren houdt niet op

Ik droomde dat iedereen verdween
De ruimte van de kamer in de nacht
Drukt op mijn borst
En ik kan niet goed ademhalen

In de geheime ruimte
Als ik erin spring, dan
Zal ik zeker als in een slaap verdwijnen
De ochtenden zonder mij
Zullen veel mooier zijn dan nu
Als alle tandwielen op elkaar passen
Zou het zo'n wereld zijn

Ah