Der Füsilier II

De troepen in Przemysl
Zijn allang verloren
Bij de breuk van Wetlina
Tienduizend bevroren

Ze laten zich insneeuwen
Om nooit meer te ontwaken
Anderen stellen zich bloot
Om een kogel te pakken

Gewonde kameraden
Gaan ellendig ten onder
Krommen zich in het ijs en
Sterven na vele uren

's Nachts komen de wolven
En nemen de doden mee
Trots en eer
Verpulverd in de bergoorlog

En wij trekken voort
In de storm met drang
Stap voor stap diep door de sneeuw

En elke man
Zo goed hij kan
Zorgt dat hij de waanzin ontgaat

En wij trekken voort
In de storm met drang
De kou als laatste geleide

Het ijsgordijn
Omringt zolang
Tot het de doden insneeuwt
De laatste geleide

Onze tactiek
Vernietigt de legers
De praktijk werd genoemd
Als verbrande aarde

Geen toevlucht, geen bescherming
Voor ons is er niets meer te halen
Alleen as en puin
Ligt op verbrand terrein

Al wekenlang
Alleen bevroren bieten
De nagels gebroken
Van het hongerige woelen

Het thuis voor ogen
Zo stamp ik voort
Zonder rust, zonder pauzes
Door de storm met de drang

En ik trek voort
In de storm met drang
De kou in merg en been

De dood bood aan
Neem mijn hand
Laat je van het lijden bevrijden

En ik trek voort
In het dodenland
Ik lig in vredig wit

Naar het thuisland
Naar vrouw en kind
Droom ik bevroren in het ijs

En ik trek voort
In de storm met drang
Ik lig in vredig wit

Naar het thuisland
Naar vrouw en kind
Droom ik bevroren in het ijs