Söyle Yüregim

Iedereen heeft duisternis in zijn hart
Iedereen heeft een verhaal, een verborgen wond
Ik ben een eenzame schaduw, helemaal alleen
Misschien zijn de nachten nu altijd zonder ochtend
De zon zal zeker weer opkomen
Ik voel me leeg, helemaal kapot
Ik ben verdwaald, ik ben in de tussentijd
Ik ben in de strijd van verraad
Ik sta midden in de doodlopende straten

Waar is het daglicht?
Zou ik het vergeten en vergeven?
Zou ik een nieuw lot kunnen tekenen?
Waar is de balsem voor deze pijn?
Zeg het, mijn hart
Helaas is het leven behoorlijk zwaar
Maakt niet uit, oh mijn tranen, hebben we geen hoop?

Alle wonden genezen als we leven
De duisternis doet er niet toe, alle zorgen
Een klein beetje daglicht is genoeg
Ik voel me leeg, helemaal kapot
Ik ben verdwaald, ik ben in de tussentijd
Ik ben in de strijd van verraad
Ik sta midden in de doodlopende straten

Waar is het daglicht?
Zou ik het vergeten en vergeven?
Zou ik een nieuw lot kunnen tekenen?
Waar is de balsem voor deze pijn?
Zeg het, mijn hart
Waar is de balsem voor deze pijn?
Zeg het, mijn hart