Wo Alle Straßen Enden
Karl Sternau
Waar alle wegen eindigen
Waar alle wegen eindigen
Houdt onze weg niet op
Waar we ons ook wenden
De tijd gaat zijn gang
Het hart verbrand
In pijn verbannen
Zo dwalen we verloren door het grijze niemandsland
Misschien keert niemand van ons terug naar het vaderland
Naar vader, moeder, zus
Gaat enkel onze zin
Bij het kanonnenorkest
Hier is er geen winst
Kapitein, geef bevel!
Op, aan het doel!
Zo geven we trouw voor de keizer ons bloed
In de bloedige storm van de vervloekte Franse rotzooi
De veldpost is verloren
De modder is kniediep
Men eet alleen wortelknollen
Het ruikt naar de stank van lijken
We zijn verloren
In de wind bevroren
Liefste, ons scheidt al een heel lang jaar
Maar ook in het oosten is er bescherming nodig tegen de woeste Russen
De wolken trekken naar het oosten
En dorpen staan in brand
We mochten jong al proeven
Van de bittere hand van de dood
Verbrand het land
In hand enkel zand
De ogen flikkeren vol angst van de gruwelijke oorlog
Of ik binnenkort zoals de anderen jong in het koele graf lig?
We zijn verloren
We zijn verloren
We zijn verloren
We zijn verloren
Zo ga ik op en neer
Bezie de lijkenmassa
Die gisteren om deze tijd
Gezond en vrolijk was
Wie weet waarheen?
Zo heet, de zin!
Wie weet hoe lang nog voor mij de heldere zon schijnt
Ik weet alleen, als ik sterf, huilt mijn brave moeder om mij
We zijn verloren
We zijn verloren
We zijn verloren
We zijn verloren