Someday, The Boy (그때 그 아인)
Kim Feel
Ooit, De Jongeman
Ooit, de dag was lang
Zou de pijn nog steeds rondzwerven?
Als ik stil wacht en kijk
Kom je naar me toe, alsof je gaat vallen
De verdrietige herinneringen in mijn hart
Kun je niet wissen met de tranen die ik heb vergoten
Waar moet ik beginnen met wissen?
Alleen een lege lach blijft over
De scherpe herinneringen die in mijn borst zijn gegrift
Gezichten die voorbijflitsen, alsof ze me uitlachen
Als ik mijn hand uitsteek, zo ver weg
Blijven alleen mijn gebroken dromen achter
Alsof ik op een tweesprong sta
Staar ik een tijdlang in de leegte
Iets dat me leidt
Als ik om me heen kijk, hoor ik een stem
Elke voorbijgegane moment is als een kind
Dat alleen maar verdriet met zich meedraagt
Die nacht dat ik alleen in slaap viel
Draag ik de pijn met me mee
De tijd heeft me al grootgebracht
En zegt dat ik nu de wereld in moet gaan
De ik van gisteren zal me vragen
Of ik gelukkig genoeg ben om te lachen
Totdat de hongerige verlangens
Volledig vervuld zijn
De tijd heeft me al grootgebracht
En zegt dat ik nu de wereld in moet gaan
De ik van gisteren zal me vragen
Of ik gelukkig genoeg ben om te lachen
Heel ver in de toekomst, die jongeman
Zou hij alles hebben wat hij altijd heeft gedroomd?
