Wounds of Time (시간의 상처)
Kim So Yeon
Wonden van de Tijd
Onbekende gevoelens, wat zijn ze?
Wie is deze onbekende persoon?
Lang gezocht in mijn hart, vond ik
Bekende verdriet en oude schaduw.
Bang voor gelukkige herinneringen,
Verdoofde glimlach.
Met een hart dat schrikachtig klopt,
Zeg dat het niet kan.
Gewoon, als ik me laat meevoeren,
Als je me loslaat, ben ik dan oké?
Voor me wiebelt iets,
Een andere morgen die me omarmt,
Zal ik gelukkig zijn?
Over de verwarde blikken heen,
Een helder gezicht.
Als ik mijn ogen sluit, denk ik dat het weer een droom is,
De tranen die ik heb ingehouden.
Op de een of andere manier is deze liefde niet vreemd,
Bekende landschappen, de bekende ik.
De pijn die nog niet is geheeld,
Verstop ik in mijn herinneringen,
Ik kijk gewoon toe.
Gewoon, als ik me laat meevoeren,
Als je me loslaat, ben ik dan oké?
Voor me wiebelt iets,
Een andere morgen die me omarmt,
Zal ik gelukkig zijn?
