La Venia Bendita

Er ontbreken uren in de dag
Om ons blijven te beminnen
Het was pas middag
En de dag begint al te glimmen
Alleen onze zielen weten
Wat er nu aan de hand is

We missen bloed in onze aderen
Om te verdragen wat we voelen
En meer gaten in de aarde
Voor als we moeten sterven
Waar we al die doden kunnen begraven
Van dit leven dat we zo intens beleven

Kus me zo zachtjes
En laten we het lot rekken
Want deze mooie liefde
Die ons op de weg is gegeven
Heeft de heilige goedkeuring
Van de machtige goddelijke

Vandaag vertellen de frisse bloemen
En de wind iets tegen elkaar
Het lijkt alsof ze praten
Over ons grote gevoel
Alsof ze ons het leven geven
In elk moment dat we samen zijn

Kus me zo zachtjes
En laten we het lot rekken
Want deze mooie liefde
Die ons op de weg is gegeven
Heeft de heilige goedkeuring
Van de machtige goddelijke