Rosas

Op een dag zoals deze, waarop ik vaak denk
Vandaag is de dag dat ik het niet verwacht
We zijn elkaar tegengekomen, je besloot te kijken
Naar de blauwe ogen die nu naast je gaan

Vanaf het moment dat ik je leerde kennen
Snel samengevat, tijd van stilte
Ik zweer je, tegen niemand heb ik ooit meer gezegd
Dat we het wereldrecord hebben in van elkaar houden

Daarom wachtte ik met een nat gezicht
Dat je zou komen met rozen, met duizend rozen voor mij
Want je weet dat ik van zulke dingen hou
Het maakt niet uit hoe dom het is, zo ben ik
En het lijkt me nog steeds onwerkelijk dat mijn leven ontsnapt
Verbeeldend dat je hier weer langs komt
Waar op vrijdagen, elke middag zoals altijd
Zegt de hoop: Blijf stil, misschien vandaag wel

Tijdens een nacht ontsnapte ik aan een geeuw van de zon
Vroeg je me om je een kus te geven
Met hoe goedkoop ze zijn, mijn liefde
Wat kost het je om me stil te krijgen met zo'n kus?
Zes maanden gingen voorbij en je zei vaarwel
Een genoegen om elkaar in dit leven te ontmoeten
Daar bleef ik met mijn hart in één hand
En in de andere excuses die je zelf niet begreep

Daarom wachtte ik met een nat gezicht
Dat je zou komen met rozen, met duizend rozen voor mij
Want je weet dat ik van zulke dingen hou
Het maakt niet uit hoe dom het is, zo ben ik
En het lijkt me nog steeds onwerkelijk dat mijn leven ontsnapt
Verbeeldend dat je hier weer langs komt
Waar op vrijdagen, elke middag zoals altijd
Zegt de hoop: Blijf stil, misschien vandaag wel

En ik begin te denken
Dat ware liefde alleen de eerste is
En ik begin te vermoeden
Dat de anderen alleen zijn om te vergeten

Daarom wachtte ik met een nat gezicht
Dat je zou komen met rozen, met duizend rozen voor mij
Want je weet dat ik van zulke dingen hou
Het maakt niet uit hoe dom het is, zo ben ik
En het lijkt me nog steeds onwerkelijk dat mijn leven ontsnapt
Verbeeldend dat je hier weer langs komt
Waar op vrijdagen, elke middag zoals altijd
Zegt de hoop: Blijf stil, misschien vandaag wel