Balada Del Diablo y La Muerte

De Duivel stond slecht gepositioneerd op de hoek van mijn buurt
Daar waar de wind draait en de kortere wegen elkaar kruisen
Naast hem stond de dood
Met een fles in de hand, ze keken me schuin aan
En lachten zachtjes

En ik die wachtte, ik weet niet op wie
Aan de andere kant van de straat in de herfst
Een sjaal-nacht die me wakker vond
Tussen mijn tanden hoorde ik de dood
Die zei
Die zei zo

Hoe vaak zal hij zijn ontsnapt
Als een muis door een krappe ruimte
En deze nacht, die niets kost
Zelfs niet vermoeiend is
Kunnen we een lam meenemen
Gewoon door de straat over te steken

Ik verstopte me achter de mist
En keek naar de oneindigheid
Om te zien of diegene kwam
Die nooit zou komen

De Duivel stond slecht gepositioneerd
Op de hoek van mijn buurt
Naast hem stond de dood
Met een fles in de hand

En trillend als een blad
Stak ik over om ze onder ogen te komen
En ik zei: Het lijkt erop dat ze me deze keer
Goed in de steek hebben gelaten

Ik vroeg om vuur
En uit mijn zak
Haalde ik een takje om ze uit te nodigen
En onder een boom in de herfst
Bleven we kletsen

Ze vertelden me over hun levens
Hun overwinningen en hun mislukkingen
Dat de wereld gek was
En zelfs de hemel was gekocht
En meer angst dan die twee
Gaf de mens zelf me

En ik verwachtte niemand meer
En tussen de lachen van het heksenfeest
Raakten de Duivel en de dood bevriend met me
Daar waar de wind draait en de kortere wegen elkaar kruisen
Daar waar het leven toost, op de hoek van mijn buurt