я знаю твой телефон но никогда не позвоню
LabrMusic
Ik ken je telefoon maar ik bel nooit
Ik ken je telefoon, maar ik bel nooit
En we ademen in unisono, en we typen 'ik hou van jou!'
Jij bent ver weg, ver weg, zelfs de hemel lacht
Maar ik voel me goed, zo goed, en ik geloof in wonderen!
-Hoi! Hoi! Slaap je niet? Zit je weer hier 's nachts?
Waarom geloof je, schat, zo moedig in kleinigheden?
Ik ken je telefoon, maar ik bel nooit
Zolang we nog in unisono typen 'ik hou van jou!'
Je schrijft in het Russisch met Latijnse letters, je vraagt me om vergeving voor de gedichten
En je plaagt me gewoon als een blondine om virtuele zonden!
-Hoi! Hoi! Slaap je niet? Zit je weer hier 's nachts?
Waarom geloof je, schat, zo moedig in kleinigheden?
Ik ken je telefoon, maar ik bel nooit
Zolang we nog in unisono typen 'ik hou van jou!'
