ICH

Elke dag wissel ik tien weegschalen
Elke dag ontmoet ik tien klanten, twintig mille elke avond
Shem-feesten, eerst Marriott, dan Ritz-Carlton
Maar als ik weer beneden kom, denk ik, mama krijgt rimpels
Over mijn leven zou ik niet alleen een gedicht kunnen schrijven
Eigenlijk hou ik van je, maar ik kan het je helaas niet tonen
Fok op straat en alles wat eromheen is
Doe niemand iets, als het moet, fok de koning in de jungle

Maak geen Bela, zoveel stress kun je niet aan
Mijn vijanden kotsen, want ze horen mijn naam
Iedereen knalt als een granaat
Mijn maat zegt tegen me: Je doet iets goed, maat
Ik draag geen masker, want ik heb nog mijn gezicht
Al mijn vijanden buiten zijn boksers met bekers
Maar ik stuur ze naar de kloten, omdat ik de connecties heb
Mijn jongens zijn zoiets als een kleine maffia, maat
Slechte situatie, maar we zien snel weer kleur
Mijn beste vriend krijgt gewoon zeven jaar in één nacht
Iemand dacht dat hij een lafaard was
En belandde in het ziekenhuis met vier, vijf steken in zijn buik
Het leven neemt zijn loop, Akhi zit op Mios
En geeft het uit met de broeders in de speelcasino's
Honderd K cash elke week
Op de Ay Yildiz acht chauffeurs, deze telefoon laat mijn hoofd koken
Ik geloof dat ik net licht in de tunnel zie
Lucky is het somber en donker, dat betekent, ga, verdomme, jongen
Iedereen zegt tegen me dat hij dozen heeft
Ik stop met praten met hen als ze de prijzen niet weten
Ik begin met hen te praten als ze net de prijzen fokken
Af en toe zelfsteller, af en toe stil schoppen
Iedereen moet kijken waar hij blijft
Vijfentwintig kilo groen, drie dozen, broer, je weet het
Dit leven trekt ons naar beneden, dit leven maakt ons rijk
Twee wapens, honderd kogels, zoek ons op, maak geen onzin
Ach, uiteindelijk heeft alles hier een kut einde
Vergeet niet, broer, we zijn hier allemaal maar reizigers