Lower One's Eyes (feat. Flower)

Een gebed zo eenvoudig van de bloem
Verdwijnt langzaam, nu begint het weer
De vlaggen stijgen, het is stil
Afscheid van de zee, vaarwel

Wat ik wilde zeggen, één ding verdwijnt, weer meer
Een schuldgevoel blijft op mijn rug hangen
De pijn in mijn hart, ik slik het in
Mijn borst voelt als een gevangenis, zo troebel

Wat ik wil omarmen, kan ik zelf niet dragen
Ik bescherm wat ik niet kan vasthouden
Een vage stem brandt mijn keel, zo droog
Ik weet niet wat ik moet zeggen

Wat ik voelde, is ver weg losgelaten
Het lijkt hetzelfde, maar is het anders?
Hoe ver kunnen we gaan, waar kunnen we komen?
Als het niet zeker is, wat moet ik dan denken?

Als we uit elkaar gaan, als we twijfelen
Zodat we keer op keer verbonden kunnen blijven
Als je hier bij me blijft, zonder te praten
Word ik gered met een gevoel dat niemand kent

Rust is recht voor zijn raap
De werkelijkheid verandert niet echt
Genot is een leugen
Voordat het uit elkaar valt, moeten we hier weg
Ik fluister dezelfde handige wensen
Waar moet ik beginnen, wat verlies ik?
Omdat het niet zeker is, kan ik hier niet bewegen

Als we moe zijn, als het niet meer kan
Zodat we keer op keer kunnen ontsnappen
Om ons hart te beschermen, niet te worden afgenomen
Vertrouw elkaar en leun op elkaar

Jij en ik huilen, jij en ik lachen, jij en ik worden boos
Jij en ik zingen, jij en ik dansen, jij en ik praten

Hoe lang zal dit duren?
Flonkerend fluister ik hetzelfde
Ik vergeet het nu niet, de lucht die is gegrift
Hoe vaak zal ik het me herinneren?

Alleen wij

Als we uit elkaar gaan, als we twijfelen
Zodat we keer op keer verbonden kunnen blijven
Als je hier bij me blijft, zonder te praten
Bevestig alles wat ik ben met een gevoel dat niemand kent.