Caruso

Waar de zee glinstert en de wind hard waait
Op een oude terras voor de baai van Sorrento
Omarmt een man een meisje nadat ze heeft gehuild
Dan haalt hij adem en begint weer te zingen

Ik hou heel veel van je
Maar zoveel, zoveel van je weet je
Het is een keten nu
Die het bloed in mijn aderen doet smelten, weet je

Hij zag de lichten in de zee, denkt aan de nachten daar in Amerika
Maar het waren alleen de lampen en de witte spoortjes van een schroef
Voel de pijn in de muziek, die opsteeg van de piano
Maar toen hij de maan uit een wolk zag komen
Leek zelfs de dood zoeter
Kijk in de ogen van het meisje, die ogen groen als de zee
Dan komt er plotseling een traan en hij dacht dat hij zou verdrinken

Ik hou heel veel van je
Maar zoveel, zoveel van je weet je
Het is een keten nu
Die het bloed in mijn aderen doet smelten, weet je

De kracht van de lyriek waar elk drama een leugen is
Die met een beetje make-up en met mimiek kun je iemand anders worden

Zo word ik alles klein, zelfs de nachten daar in Amerika
Je draait je om en ziet je leven als de spoortjes van een schroef

Ik hou heel veel van je
Maar zoveel, zoveel van je weet je
Het is een keten nu
Die het bloed in mijn aderen doet smelten, weet je

Ik hou heel veel van je
Maar zoveel, zoveel van je weet je
Het is een keten nu
Die het bloed in mijn aderen doet smelten, weet je
In mijn aderen weet je