Ta Peine
Lara Fabian
Jouw Verdriet
Draai, draai het wiel van de tijd
Van de tijd, ik heb er niet meer zoals vroeger
Vroeger dat ik van je hield en we verloren
Vroeger voordat het leven te kut werd
Blijf, blijf heel dicht bij mij
Ik heb je nodig
Jij die me als een tovenaar meeneemt
In een wereld waar niets meer hetzelfde is
Hetzelfde, hetzelfde, het is altijd hetzelfde
Met het verdriet
Het neemt alle ruimte in, we raken eraan gewend
En het geluk vervaagt zodat het kan doorgaan
Geef me je verdriet, je verdriet, je verdriet
Je weet dat ik er kruimels van maak, je verdriet, je verdriet
Ik gooi het in de zee, mijn kapitein
We zullen zijn als kinderen die zich herinneren
Ga, ga waar je hart goed voelt
Ga maar kom vooral terug
Je mag je hand op de mijne leggen
We gaan de wals van het verdriet dansen
Niets is voorbij tussen ons
Ik heb de kracht van een gek
En laat die duivel die je leuk vindt maar sterven
Hij weet niets van wie je bent
Hetzelfde, hetzelfde, het is altijd hetzelfde
Met het verdriet
Het neemt alle ruimte in, we raken eraan gewend
En het geluk vervaagt zodat het kan doorgaan
Geef me je verdriet, je verdriet, je verdriet
Je weet dat ik er kruimels van maak, je verdriet, je verdriet
Ik gooi het in de zee, mijn kapitein
We zullen zijn als kinderen die zich herinneren
Het zal niet meer hetzelfde zijn, hetzelfde, hetzelfde
Er zal geen verdriet meer zijn als je wakker wordt
En als ik de tovenares was
Die de kinderen geneest die zich herinneren
Het zal niet meer hetzelfde zijn, hetzelfde, hetzelfde
Er zal geen verdriet meer zijn als je wakker wordt
En als ik de tovenares was
Die de kinderen geneest die zich herinneren