Las Curanderas
Laura Murcia
De Genezeressen
Met haar rok van lapjes
Herstelde ze de hele wereld
De naald en draad zijn het belangrijkste
In een wereld die uit elkaar valt
Welke herinnering in haar schoot
Hechtte ze stoffen die zouden kleden
Van illusie voor de eerste keer
Met lijnen van een fijne draad
Naar de dromen en het lot
Van een oude naaister
Vrouwen die bij volle maan
Voor het raam verschijnen
En vragen de ochtend om verlichting van de zorgen
Vrouwen die in de hoeken
Versieren met fantasieën en zaaien hun vreugde in alle harten
In een groentebouillon
Kruidde ze haar verdriet
En zette een moment vol tederheid op tafel
Het verdriet is bitterheid
Als het niet de smaak heeft
Van dat zoete gevoel
Dat een jonge vrouw gaf toen
Ze haar liefde langzaam kookte
Op een laag vuur
Vrouwen die bij volle maan
Voor het raam verschijnen
En vragen de ochtend om verlichting van de zorgen
Vrouwen die in de hoeken
Versieren met fantasieën en zaaien hun vreugde in alle harten
In alle harten
