Ángulo Muerto

Ik had veertien jaar in werkelijkheid
De vrachtwagen reed over me heen
En zijn ogen, als twee aansteker vlammen
Keken bang naar mijn binnenkomst

Een tijd lang in mijn leven
Wilde hij het me vertellen
Toen ik een andere wond aan het genezen was
Ver weg van de orkaan

Dat meisje hield echt van me
Ze stal meteen mijn hart
Bijna zonder haar haar te verplaatsen, raakte ze me op de kin
Ze beheerste de tijden, misschien

Zij wist het niet
Ik wilde het geloven
Terwijl ik hijgde in mijn hoek
Laat ze zich winnen

Ze glipte mijn dode hoek binnen
Als een ninja, zwierf ze door mijn borst
Zonder me een teken te geven

Die toestand van in de lucht zijn is gewoon pure chemie
Duur twintig seconden als het gif van een kikker
Als de ontsnapping van Chapo
Perfect, mislukt, en vluchtig
Als zijn tentakels

De agonies hebben de vorm van een leeuw
De tederheid, de schaduw van een dame
Van mijn moeder, in Asturië
Met gekruiste benen

Plots voel ik me een klootzak
Deze brief aan het schrijven
Zonder een adres
Vaak word ik wakker in mijn huis als in een pension

Iedereen weet al dat ik eenoog ben
Dat ik naakt eruitzie als een insect
En gekleed, als een heer

Die toestand van in de lucht zijn is gewoon pure chemie
Duur twintig seconden als het gif van een kikker
Als de ontsnapping van Chapo
Perfect, mislukt, en vluchtig
Als zijn tentakels

Wanneer de jaloezie toeslaat
En de kogels fluiten
Wanneer de zak krakend is
En de maan beslaat
Geef me niet meer voor dood
Ik heb alleen een schot in mijn vleugel

De rechtste weg
Is de blik vasthouden
Ik confesseer een complex
Als je mijn rug dekt
Geef me niet meer voor dood
Ik heb alleen een schot in mijn vleugel

Geef me niet meer voor dood
Ik heb alleen een schot in mijn vleugel