Iglesia

Mijn volk, luister naar wat ik je ga zeggen
Het duurt maar een minuut als je moet gaan
Ik wil niet dat je iets zegt, luister gewoon
Sorry als ik je even onderbreek

Twee duizend jaar geleden werd ik gekruisigd
Mijn lichaam vol spuug en bloed
Ik droeg al jouw zonden op mijn zij
Om je het eeuwige leven als een cadeau te geven

En vandaag komen er vragen: Waarom luister je niet?
Waarom kijk je niet?, waarom omarm je me niet?
De hypocrisie heeft je geest verblind
En je zegt dat je van me houdt

Je bent sterk geworden in je redeneringen
Je hebt mijn glorie verwisseld voor je gevoelens
Soms kom ik 's nachts en wek ik je
Maar het doet er niet meer toe om even met me te praten

Je praat de hele tijd over nutteloze dingen
Of het nu de televisie, mode of roem is
Je hebt de heiligheid verloren die in je straalde
Je weet meer van romans dan van mijn woord

Mijn verlangen is om je te gebruiken, dat je mijn glorie toont
Je te vullen met zalving, dat je beker overloopt
Dat je de wereld verandert elke keer dat je spreekt
Want de tijd raakt op, raakt op

Vergeet niet toen je niet in mijn armen was
Je huilde als een hongerig en blootsvoets kind
In slow motion kwamen jij en ik samen
De tranen vielen dansend in een plas

Ik gaf je een nieuw leven, opende nieuwe deuren
Vulde je hart door de treurnis te wissen
Vandaag zeg je dat je je koffers al hebt gepakt
Je gaat de wereld in, het maakt niet uit wat er gebeurt

Je kunt niet ontkennen, ik was altijd bij je
Ik hoop dat als je terugkomt, ik er niet meer ben
Dan is het te laat
En zul je me niet kunnen vinden

Je wangen zullen slijten van het huilen om mij
Als je de momenten samen met jou herinnert
Je wangen zullen slijten van het huilen om mij
Als je de momenten samen met jou herinnert

Kom terug naar mij, naar mij
Kom terug naar mij, naar mij
Kom terug naar mij, naar mij
Kom terug naar mij, naar mij