Los Laureles
Linda Ronstadt
De Laurier
!Oh, wat een groene laurier!
!Wat een vurige rozen!
Als je denkt me te verlaten, neem dan beter mijn leven;
Kijk omhoog om me te zien
Als je niet bezet bent.
Je bent een katoenplant
Die leeft in de knop;
Oh, wat een verdriet geeft het me
Als je vol trots bent
Om mijn hart te zien
Verstrengeld met het jouwe!
Je bent een roos uit Castilië
Die alleen in mei bloeit.
Ik zou je graag uitnodigen,
Maar de waarheid is dat ik niet weet
Of er iemand is die je dat kan ontzeggen,
Beter neem ik afstand.
Daar gaat de afscheid,
Chinito om je verlangens.
De ondergang van de mannen
Zijn de gezegende vrouwen;
En hier eindigen we met zingen
De verzen van de laurier.
