Lejanía

Hoe mis ik mijn mooie savanne, verstopt in de bergen
Wachtend op het moment om terug te keren naar mijn land
In de vallei van Pubenza ben ik beland
Verlies dat me zo verdrietig maakt
In mijn borst bloeide een cumbia van de nostalgie
Als een traan die ontsnapt
Cumbia van de ziel, cumbia die vroeg opstaat over Pubenza
Met aandrang op zoek naar Cauca

Oh, het doet me pijn, wat een verdriet dat het me doet, het doet me
Het doet me de afstand, oh het doet me
Wat een verdriet dat het me doet, zo ver weg van mijn land
Oh, het doet me pijn, wat een verdriet dat het me doet, het doet me
Het doet me de afstand, oh het doet me
Wat een verdriet dat het me doet, zo ver weg van mijn land

Mijn savanne bleef wachten, tot ik op een dag terugkeer
En van binnen voel ik de roep die mijn land me geeft
En een liefde die me elke nacht wakker houdt
Die zich bezighoudt met de tijd die me rest
En in mijn borst bloeide een cumbia van de nostalgie
Als een traan die ontsnapt
Cumbia van de ziel, cumbia die vroeg opstaat over Pubenza
Met aandrang op zoek naar Cauca

Oh, het doet me pijn, wat een verdriet dat het me doet, het doet me
Het doet me de afstand, oh het doet me
Wat een verdriet dat het me doet, zo ver weg van mijn land
Oh, het doet me pijn, wat een verdriet dat het me doet, het doet me
Het doet me de afstand, oh het doet me
Wat een verdriet dat het me doet, zo ver weg van mijn land