Mr/Mme
Loïc Nottet
Meneer/Mevrouw
Goedenavond meneer, mevrouw
Vandaag vertel ik je alles
Ik praat liever met je in jij
Want ik hou niet van u
Ik vind dat het veroudert
En ik wil klein blijven
Een kind voor het leven
Zonder zakdoeken, zonder geschreeuw
Dus, kom op, ik vertel je alles
Over het drama dat ik leef
Elke dag, in de hel
Kijk waar ik ben
Ik zou willen weggaan
Ver weg van alles
Van deze gekke wereld
En vertrekken, ik weet niet waar
Deze wereld verstikt me, verplettert me en brandt me
Vernietigt me, houdt me tegen om in mijn bubbel te leven
Dus, ik zou willen vertrekken
Ver weg van alles, gewoon vluchten
Laat me ver weg rennen
Laten we deze wereld achterlaten
Als God zegt dat zelfmoord een zonde is, dan
Laat hem maar zeggen hoe ik ga, zonder hem te kwetsen
Laat hem me veranderen in wat de dokters gek noemen
En misschien zie ik dan in de mist
Dus, beste meneer D
Help me, houd van me
Ik kan het niet aan
In deze wereld die ik zie
In deze wereld van strijd
Waar de mens slechts een brute is
Waar liefde niets meer is
Dan ruzies en geschillen
Ik zou een wereld voor mezelf willen schrijven
Een planeet alleen voor mij
Een planeet waarop
Ik mezelf zou voelen
Een vernieuwing zonder ketens
Vrij van haat
Een planeet waarop
Je me vleugels zou geven
Een nieuw universum
Waar tranen, verdriet
Slechts een mythe zouden zijn, een verdomde stadslegende
Dus, laat me vertrekken
Vertel me hoe te ontsnappen
Voldoende vragen gesteld
Laat me, ik wil alles achterlaten
Het enige wat ik leuk vind
Aan jouw creatie, de mens
Is dat hij elke nacht kan dromen, zoals de kinderen
Of we nu oud, jong, lelijk zijn
Vriendelijk, of nog lelijker
We hebben het recht om te dromen, zonder zelfs iets in de zakken
Als bedelaar smeek ik de avond
Ik bedel om hoop
Maar de nacht is gierig
Mevrouw houdt haar morfine
Omdat ik niet heb betaald
Of in ieder geval, niet genoeg
Geboren uit ouders zonder fortuin
Weigert ze me de maan
Want zeker, in deze wereld
Kun je leven zonder deze cijfers
Die jouw kinderen hebben veranderd in gemene monsters
Elke maand verdien je er een
Elke dag verlies je er een
De rekening is zwaar
Ik betaal de rekening, ik verlaat de hel
Het is waar, ik geef toe dat ik misschien verslagen ben
Ik geef het toe, ik neem het aan
Het leven eet me op met een vieze smaak van bitterheid
Dus, hoor me schreeuwen
Overgeven al mijn ingewanden
In dit geluid dat het leven van een pessimistische idioot vertelt
Ik voel me alleen, verdomme
Niemand houdt mijn hand vast
Niemand om deze glorie mee te delen, verdomme
Ik loop alleen op een pad
Dat lijkt zonder toekomst
Ik versnel, maar niemand wacht op me aan het einde
Dus, elke avond drink ik
Ik verdoof mezelf
Om te vergeten dat diep van binnen
Succes je alleen maakt
Weinig vrienden, weinig leven
Ik ben opgesloten in een vacuüm
Vol vijanden, geen uitweg
God, ik heb een gids nodig
Sommige clowns zullen zeggen
Dat ik overdrijf, dat ik overdrijf
Maar ik kan die idioten niet schelen
Want ik ben jong en ik heb het moeilijk
In mijn hoofd is het een puinhoop
Wie heeft het licht uitgedaan?
Mama, ik zie het niet meer helder
Ik heb iemand nodig om me te verlichten
Eerst is er geluk
Wanneer je je hart geeft
Om te eten van een liefde
Die je pijn verzacht
Je vergeet je ongeluk
Maar diep van binnen is het slechts een illusie
In deze generatie van idioten, vol leugenaars
Eenmaal het hart gebroken
Geen behoefte om het te bellen
De eenzaamheid komt binnen
Ze vindt je snel
Ze wacht niet tot je opent, nee
Ze komt binnen zonder te kloppen
Jouw blues zijn voor haar een vieruurtje om te eten
Dus jij, wie ben jij?
Weet je het eigenlijk?
Want ik weet niet meer wie ik ben, ik ben verloren
Mijn ambitie is groot
Moelijk te bevredigen
Mijn geluk heeft de smaak van een bittere smaak
Dus, meneer, mevrouw
Ik geef het toe, ik ben ongelukkig
En toch leef ik van mijn droom van een snotneus
Maar het is sterker dan ik
Ik mis dat nog
Dat en dat daar
Altijd meer, zo ben ik
Dus, ik hoop dat op een dag
Ik liefde kan maken
Met een oprecht persoon
Die me geen spelletjes speelt
Ik heb echt genoeg
Van geven zonder terug te krijgen
Ik ben moe van van mezelf houden
Zonder de zielsverwant, het is zwaar
Maar weet in ieder geval
Dat ik op het podium, dankzij jullie
Het gevoel heb ver weg te zijn van deze gekke wereld
Want ik schrijf als ik faal
En ik lach als ik dans
En ik leef als ik zing
En voor dat alles, zeg ik je
Dank je.