D'Improvviso
Lorenzo Fragola
Plotseling
Middagen beneden in de binnenplaats met de zon stil en de leuningen
Ik herinner me nog de kou, je rode wangen, mijn trui
We deden alsof we groot waren, maar nooit zo groot als onze dromen
Nog een sigaret en hier wachten we op een trein die niet komt
Honderdduizend levens geleden, onafscheidelijk
Waar ben je nu, wat doe je nu?
Plotseling denk ik aan jou
Plotseling denk ik
Dat ik je ook maar even zou willen horen
Ik zou je willen omhelzen zoals ik altijd deed
Ik zou je willen aankijken zonder iets te zeggen
Wat niet nodig is achterlaten
En ook al is het hier diep van binnen niet zo slecht
En ook al is het geen kerstmis
Ik zou je ook maar even willen horen
Begrijpen dat het ook voor jou belangrijk is
Net als de monumenten, verlaten en alleen op een plein
Stof van het leven dat alle schoonheid bedekt heeft
Honderdduizend levens geleden, onafscheidelijk
Waar ben je nu, wat doe je nu?
Plotseling denk ik aan jou
Plotseling denk ik
Dat ik je ook maar even zou willen horen
Ik zou je willen omhelzen zoals ik altijd deed
Ik zou je willen aankijken zonder iets te zeggen
Wat niet nodig is achterlaten
En ook al is het hier diep van binnen niet zo slecht
En ook al is het geen kerstmis
Ik zou je ook maar even willen horen, begrijpen dat
Terwijl de jaren verstrijken
Alsof het een dans is buiten de tijd
Jij bent bij me
Jij bent bij me
Dat ik je ook maar even zou willen horen
Ik zou je willen omhelzen zoals ik altijd deed
Ik zou je willen aankijken zonder iets te zeggen
Wat niet nodig is achterlaten
En ook al is het hier diep van binnen niet zo slecht
En ook al is het geen kerstmis
Ik zou je ook maar even willen horen
Begrijpen dat het ook voor jou belangrijk is
Ook voor jou is het belangrijk
Ook voor jou is het belangrijk
