La Oma

De Oma is een vrouw
Van zeventig en een beetje
Ze woont in het Chaco-bos
Dichtbij San Bernardo

Haar ogen zijn blauw
Als het water van de zee
Omdat ze van heel ver kwam
En de lucht zit in haar bloed

Je moet over het pad gaan
Om bij haar huis te komen
Van klei en ondersteund
Met quebracho-hout

Ze vulde de tuin met bomen
En werktuigen voor de klus
Een wagen, een ploeg
En het landschap van haar Chaco

De Oma is gelukkig met weinig
Laten we zeggen, beter met niets
De Oma was blond en je ziet
Dat ze een mooie Duitse was

Wat eenzaam is de Oma
Maar ze denkt aan niets
Hoe kun je denken aan de dood
Als de Oma een echte fee is

In haar kleihuisje
Haar waterkoker goed verwarmend
Praat ze met een papegaai
Die is de enige met wie ze spreekt

Je moet over het pad gaan
Om bij haar huis te komen
Van klei en ondersteund
Met quebracho-hout

Ze vulde de tuin met bomen
En werktuigen voor de klus
Een wagen, een ploeg
En het landschap van haar Chaco

De Oma is gelukkig met weinig
Laten we zeggen, beter met niets
De Oma was blond en je ziet
Dat ze een mooie Duitse was