El Aire de La Calle

Ik sta vroeg op en ga aan het werk
Met mijn gitaar in de hand zing ik altijd door
Ze noemen me de blote voeten omdat ik in de winter slippers draag
En dat doe ik om op te vallen in de frisse ochtendlucht
De hele dag op straat, op het pleintje de lucht inademend

Ik ben een bohemien van het leven, ik heb niets te maken
Met de deftige snorren die door Jerez paraderen
Ik heb geen verplichtingen, ik heb niets meer te zien
De plassen op het plein als het weer stopt met regenen
De dagen vol kleuren, op het pleintje rook ik bloemen

De lucht van de straat ruikt voor mij naar verse rubber
Ik neem het aan, ik rook het en ontsnap de helling af
Ik hou van je, ik hou van je zoals peren van peren houden
Ik hou van je, ik hou van je als ik je verlies en als ik je win

Broek zonder zakken, maar de draden worden niet zuur
Ik zing je toe in de laan op de bank, ik zing je op de lange straat
Ik zing je een fandango of ik zing je voor Triana
Ik wil alleen veertig euro om te slapen in een bed
Ik wil geen liefdes, ik ben een zwerver en een nachtelijke minnaar

De lucht van de straat ruikt voor mij naar verse rubber
Ik neem het aan, ik rook het en ontsnap de helling af
Wat jammer, kijk wat jammer dat mijn aansteker geen vlam heeft
Wie zou kunnen, wie zou kunnen geuren op het zand schilderen

Zwart vergif heb ik in mijn bloed
In mijn armen heb ik vijf tatoeages
Ik huil nooit omdat ik in carnaval leef
Ik zet mijn masker op en ga de straat op
En ga de straat op, en ga de straat op
En ga de straat op.