La peor canción del mundo

Wanneer ik mijn gitaar heb
kan me niets overkomen
het lot neemt nota
van de hemel en mijn pech.
Jou leren kennen was een straf
je verliezen was het begin van het einde
vroeger droomde ik van jou
nu laat je me niet slapen.
Ik kijk omhoog, het slechte komt altijd uit de lucht
wanneer je bovenop me zit, zweer ik dat ik niet weet wat te doen
je bent trouw als een Galicische minnares
de maan is vol van zon en verdriet zoals een vrouw.
Nu mis ik je
vroeger miste ik je niet
om het lot te verdraaien
komt er een vrouw... weet je.
En nu ik zonder mezelf ben
zonder jou en zonder ons
zonder jouw woorden en zonder niets
zijn we ook zonder God.
En hoe hard je het ook probeert
ik kan je nooit haten
want hoe slechter je me behandelt
hoe meer medelijden je me geeft.
En als je hoort dat iemand zingt
is het omdat hij hoop heeft
het maakt me niet uit hoe ver
ik zal je volgen waar je ook gaat.
Leve God die nooit sterft
en als hij sterft, staat hij weer op
droom, droom, vergeet alles
dit is mooi schat, wanneer je schreeuwt.
En nu ik zonder mezelf ben
zonder jou en zonder ons
zonder jouw woorden en zonder niets
nu blijf ik bij God.
En zonder jouw woorden
altijd vol verdriet
waar je ook gaat.