Caruso

Waar de zee glinstert
En de wind hard waait
Op een oud terras voor de baai van Sorrento
Omarmt een man een meisje
Nadat ze had gehuild
Dan klaart hij zijn stem en begint weer te zingen

Ik hou heel veel van je
Maar zoveel, zoveel weet je
Het is een keten nu
Die het bloed in je aderen laat stromen, weet je

Hij zag de lichten in de zee
Denkt aan de nachten daar in Amerika
Maar het waren slechts de lampen
En de witte spoortjes van een schroef
Voel de pijn in de muziek
Hij stond op aan de piano
Maar toen hij de maan uit een wolk zag komen
Leek zelfs de dood zoeter
Kijk in de ogen van het meisje
Die ogen groen als de zee
Dan komt er plotseling een traan
En hij dacht dat hij zou verdrinken

Ik hou heel veel van je
Maar zoveel, zoveel weet je
Het is een keten nu
Die het bloed in je aderen laat stromen, weet je

De kracht van de lyriek
Waar elk drama een leugen is
Die met een beetje make-up en met mimiek
Kun je een ander worden
Maar twee ogen die je aankijken
Zo dichtbij en echt
Laten je de woorden vergeten
Verwarren de gedachten.

Zo word ik heel klein
Ook de nachten daar in Amerika
Je draait je om en ziet je leven
Als de spoortjes van een schroef

Maar ja, het is het leven dat eindigt
Woorden daar denk ik niet veel aan
Sterker nog, hij voelde zich gelukkig
En begon zijn lied weer opnieuw

Ik hou heel veel van je
Maar zoveel, zoveel weet je
Het is een keten nu
Die het bloed in je aderen laat stromen, weet je