Llanerisimas

Ik ga mijn lied
Opdragen
Aan mijn vaderland en mijn vlag
Slaapplaatsen die ik zo liefheb
Dochters van de Llanos
Moerassen en palmbomen
Paden en stofwolken
Met de heilige gezelschap
Van de vier- en harp van de Llanos.

Mijn vlakke land
Wat ben je mooi!
Wat is het mooi om Llanero te zijn!
Vlakte die me heeft gebaard
En die ik oprecht liefheb
Sta me toe dat ik je geef
Van mijn gezang
Een Vogeltje.

Oh...! Vogeltje, vogeltje
Die zingt waar je maar wilt,
Laten we het gezang verenigen
Om Venezuela te bezingen
Het land dat Mannen baart
En niet zomaar geeft
Van diegenen die hun leven riskeren
Wanneer het tijd is om het te verdedigen.
Zoals Bolívar deed
Die de bevrijder was
Die vocht met zwaard en schild
Om ons land te verdedigen
Wij die het niet kunnen
Doen zoals hij deed
Laten we het zingen
Maar met een trotse stem
Die weerklinkt op de paden
Die de grenzen doorkruisen
Om onze vlag hoog te houden
En te bevestigen
Aangezien het ons sinds onze kindertijd
Door de aderen stroomt
Liefhebben, willen en voelen
Ons Vaderland Venezuela.

Oh...! Ik ga het onderwerp veranderen
Voor een zaak in oproep
Dat het folklore niet vergeten wordt
Leven van de Venezolaan
Ik ga me aansluiten bij de lijst
Van beroemde zangers
En in mijn inspiratie
Noem ik ze om ze nooit te vergeten
De carrao van Palmarito,
Voor zijn geweldige zang;
Luis Losada "el Cubiro"
Van de veteranen van de Llanos;
Ángel Custodio Loyola,
Oude beroemde zanger;
En de grootse Florentino,
Die zong met de Duivel;
De grappige Simón Díaz voor zijn beroemde paard.
Ik neem nu afscheid om niet te weten wanneer ik terugkom
En meer zangers te noemen
Die tot het einde zullen vechten om te verdedigen
Het folklore en de gebruiken van mijn vlakke land.