Nessaja

Ik wilde nooit volwassen zijn
Heb me altijd verzet
Van buiten was ik hard als steen
En toch heeft men me vaak gekwetst

Irgendwo diep in mij
Ben ik een kind gebleven
Pas als ik het niet meer kan voelen
Weet ik dat het voor mij te laat is

Helemaal onderaan, diep op de zeebodem
Waar alles leven eeuwig zwijgt
Kan ik nog mijn dromen zien
Als lucht die uit de diepte stijgt

Irgendwo diep in mij...

Ik glijd door de duisternis
En wacht op het morgenlicht
Daar speel ik met de zonnestraal
Die zilver in het water breekt

Irgendwo...