Znaesh' Li Ty
Maksim
Weet je het
Ik ben zo gewend om alleen met jou te leven
Alleen met jou
De zonsopgang te ontmoeten en te horen hoe je wakker wordt zonder mij
Het is zo makkelijk om te ademen met het open raam
En ze herhalen, alleen dat één
Weet je het langs de nachtelijke wegen
Ik liep blootsvoets, zonder spijt voor mijn voeten
Zijn hart ligt nu in jouw handen
Verlies het niet en breek het niet
Zodat ik kan dragen langs de nachtelijke wegen
De as van de liefde in mijn handen, met bloedende voeten
Zijn hart klopt nu in jouw ogen
Verlies het niet en breek het niet
En in januari laat de grijze regen maar tegen het raam vallen
Laat het me niet omarmen, maar onthoud het toch
En laat mijn naam per ongeluk voorbijflitsen
En laat het zwijgen
Dat het toch onthoudt
En buiten branden de lantaarns van de vervloekte regen
Mijn lieve jongen, vergeef me voor deze trilling
En laat het door de tranen fluisteren, zacht vaarwel
Vergeet niet
Vergeet niet
Weet je het langs de nachtelijke wegen
Ik liep blootsvoets, zonder spijt voor mijn voeten
Zijn hart ligt nu in jouw handen
Verlies het niet en breek het niet
Zodat ik kan dragen langs de nachtelijke wegen
De as van de liefde in mijn handen, met bloedende voeten
Zijn hart klopt nu in jouw ogen
Verlies het niet en breek het niet