Premier Amour

Onder de blauwe lucht hielden we elkaars hand vast en liepen samen
Plotseling herinnerde ik me die stemmen van toen, ze zijn van ver te horen

Tot waar de lucht zo helder is, spraken we onze liefdeswoorden
Alsof er een soort magie was, herhaalden we ze steeds weer
Ik joeg het licht achterna, speelde met de seizoenen
Nu kan ik zelfs die roep niet meer herinneren

Op die grote muur stonden onze woorden geschreven
Nu kijkt die muur zachtjes naar me op en glimlacht vriendelijk

Onder de blauwe lucht hielden we elkaars hand vast en liepen samen
Plotseling herinnerde ik me die stemmen van toen, ze zijn van ver te horen

Je bent op een dag gewoon verdwenen, ik denk aan je
Deze lucht is nog steeds hetzelfde als toen, het blijft me herinneren

Staande in het midden van de brede weg
Vraag ik me af hoe ver ik moet gaan om jou weer te zien
Die onzekere tijden zijn zo nostalgisch

In het felle zonlicht voelde ik iets nieuws in deze lucht
Ik voelde een voorgevoel van iets dat nog moet komen

Op die grote muur stonden onze woorden geschreven
Nu zijn ze helemaal vergeten, maar ze laten me weer denken aan wat belangrijk was

Onder de blauwe lucht hielden we elkaars hand vast en liepen samen
Plotseling herinnerde ik me die stemmen van toen, ze zijn van ver te horen

Geen enkel scenario of einde van de maand, we waren onschuldig en speels
Plotseling herinnerde ik me die stemmen van toen, ze zijn van ver te horen

In het felle zonlicht voelde ik iets nieuws in deze lucht
Ik voelde een voorgevoel van iets dat nog moet komen
In het heldere seizoen riep ik jouw naam
Ik bleef kijken naar de lucht totdat je verdween
Mijn enige weekend.