Aegen

De blauwe wind roept herinneringen
Geluiden vertellen verhalen in de kamer
Jij lacht alleen in oude films
Met mijn vingers volg ik zachtjes de muur waar jij bent

Deze lucht verandert niet, brengt ons
Van toen op de wolken mee
Deze lucht verandert niet, ik denk aan
De witte jij die naar boven kijkt

In de overlappende herinneringen houd ik je vast
Met onze vingers verstrengeld vallen we in slaap
In de overlappende herinneringen houd ik je vast
Zinken we diep weg in dromen

Deze lucht verandert niet, brengt de gevoelens van toen
Op de wolken mee
Deze plek, alleen voor ons twee, verandert niet
Ik denk aan de witte jij

In de overlappende herinneringen houd ik je vast
Met onze vingers verstrengeld vallen we in slaap
In de overlappende herinneringen houd ik je vast
Zinken we diep weg in dromen

Met onze vingers verstrengeld vallen we in slaap
Zinken we diep weg in dromen

Vandaag weer dezelfde dagen in deze zelfde kamer
Alleen in de muren glimlachend, onveranderd
Jij en ik van toen
Zinken weer diep weg