La Tribu De Dana

De wind waait over de vlakten van Armoricaans Bretagne
Ik gooi er nog één
Kijkend naar mijn vrouw, mijn zoon en mijn landgoed
Akim, de zoon van de smid, kwam mij zoeken, de druïden besloten dat te doen
Neem het gevecht mee naar de vallei
Daar, waar al onze voorouders, gigantische Keltische krijgers, na grote
Gevechten hebben zichzelf gevestigd als meesters, het is nu tijd om te verdedigen
Ons land tegen een leger Simeriërs, klaar om de zwaarden te kruisen
De hele stam verzamelde zich rond grote menhirs om de goden aan te roepen
Zodat ze ons kunnen zegenen. Na dit gebed met mijn broers zonder te doen
In een staat van ijver gaven de leiders ons allemaal slokjes mede, want
Moed, zodat er geen schuld is
Om lang en trots te staan als we
Laten we de strijd aangaan, want het is voor mij de eerste keer dat ik dat doe
Vecht en hoop Dana's stam waardig te zijn

In de vallei van Dana la lilala
In de vallei kon ik de echo's horen
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei van oorlogsliederen bij de graven

Na een paar bezweringen van druïden en magie, de hele stam, het zwaard
In de hand rende ik naar de vijand, het gevecht was verschrikkelijk en ik stuurde alleen de
Schaduwen, die de vijand verscheurden die altijd met een overschot terugkeerde
Mijn broers vielen de een na de ander voor mijn blik, onder het gewicht van
Wapens die al deze barbaren bezaten: speren, bijlen en
Zwaarden in de Hof van Eden die bloed druppelden op het groene gras van de
Vlak. Zoals deze dagen van pijn waarin de mens zichzelf naar de grens van zijn heerschappij sleept
Van het kwaad en de haat was het nodig om deze reeds verloren strijd voort te zetten
Maar zo was het
De trots van de hele stam, het gevecht ging zo door tot aan de zon
Sunset moest met extreme wreedheid en meer meedogenloosheid de aarde verdedigen
Van onze voorouders die daar begraven liggen en voor alle wetten van de stam Dana

In de vallei van Dana la lilala
In de vallei kon ik de echo's horen
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei van oorlogsliederen bij de graven

Aan het einde van de vallei hoorden we het geluid van een hoorn, van een vijandelijke leider die
Hij riep zijn hele horde terug
Begreep hij dat we zelfs in de hel zouden vechten en zo?
De stam Dana behoorde tot deze landen. De krijgers vertrokken weer, ik
Ik begreep niet hoe ver ze waren gekomen om daar te komen, wanneer
Mijn blik keek overal om mij heen
Ik was de enige die in de stam stond, dat is het
Waarvoor. Mijn vingers spreidden zich terwijl ik mijn wapens losliet en zo
Mijn wangen begonnen te stromen van de tranen, ik heb nooit begrepen waarom
De goden hebben mij gespaard van deze donkere dag in ons verhaal dat ik vertelde
De wind waait nog steeds over Armoricaans Bretagne en ik heb me bij mijn vrouw aangesloten
Mijn zoon en mijn landgoed
Ik heb alles met mijn handen herbouwd om hier te komen
Ik werd koning van de stam Dana

In de vallei van Dana la lilala
In de vallei kon ik de echo's horen
In de vallei van Dana la lilala
In de vallei van oorlogsliederen bij de graven