Caffè nero bollente
Fiorella Mannoia
Koffie zwart en heet
Ik dood de tijd met het drinken
van koffie zwart en heet
in dit verwarmde nest
dat al door de geduldige zon is verwarmd
maar jij die om drie uur stopt
terug naar huis komt bij mij
jij die niets meer voelt
verpest mijn gedachten
Een blauwe straal van licht
snelt weg van de jaloezieën
en ik zoek tevergeefs iets
om in mijn onderbroek te verzinnen
Een auto rijdt voorbij
en een vlieg vliegt laag
ze zoemt om me heen
maar ik mis mijn doel
Ik zou iets willen zoeken
om buiten te doen
en zonder trots te wandelen
me te geven aan een hartenbreker
Maar ik, net als Judas,
weet mezelf naakt te verkopen
de weg ken ik
je naar het bos te lokken
je naar het bos te lokken, je te lokken
Stemmen van de straat in mijn oor
alles is weinig opwindend
in deze winterkleur
van koffie zwart en heet
ik dood de tijd zo
maar ik zal hier wegkomen
uit dit gevangenis huis
dat me gevangen houdt
Met gesloten ogen
ver weg, duizend mijl voor mezelf
haat ik de wekker die me wekt
oh mijn God
Maar ik, net als Judas,
weet mezelf naakt te verkopen
alleen op bed
omarm ik mezelf, ik verstop me
melancholisch vasten
zonder iemand
Ik heb jou niet nodig
want ik heb jou niet nodig
ik heb jou niet nodig
want ik heb jou niet nodig
met jouw handen kom ik alleen toe
En ik dood de tijd met het drinken
van koffie zwart en heet
in dit verwarmde nest
nu al door een geduldige zon
Die binnenin me brandt
zo sterk als de koffie
een middag zo
oh nee, ik wil hier niet zijn
En dan stop ik
om mezelf een moment te bekijken
de striemen van het leven
zijn er veel
Een dans in de keuken
en ik ben nog steeds een kind
een bruiloftsmaaltijd
en ik zal iets naar binnen werken
en deze drang die niet verdwijnt
terwijl het binnen klopt
Ik heb jou niet nodig
want ik heb jou niet nodig
Ik heb jou niet nodig
want ik heb jou niet nodig
want ik heb jou niet nodig
want ik heb jou niet nodig
want ik heb jou niet nodig
ik heb jou niet nodig.