La Casa In Riva Al Mare
Fiorella Mannoia
Het Huis Aan Zee
Vanuit zijn cel zag hij alleen de zee
En een wit huis in het midden van het blauw
Een vrouw keek naar buiten, Maria
Dat was de naam die hij haar gaf
In de ochtend opende zij het raam
En hij dacht, dat is mijn huis
Jij zult mijn metgezel zijn, Maria
Een hoop en een waanzin
En ik droom van vrijheid
En ik droom om weg te gaan, weg
En een ring zag hij al
Op de hand van Maria
Lang zijn de stiltes zoals de jaren lang zijn
Zoete woorden die hij zich verbeeldde
Vanavond kom ik naar buiten, Maria
Ik kom je gezelschap houden
En de jaren verstrijken, alle jaren samen
Hij heeft al grijs haar en weet het niet
Vanavond kom ik naar buiten, Maria
Je zult zien hoe mooi de stad is
En ik droom van vrijheid
En ik droom om weg te gaan, weg
En een ring zag hij al
Op de hand van Maria
En ik droom van vrijheid
En ik droom om weg te gaan, weg
En een ring zag hij al
Op de hand van Maria
En de jaren zijn verstreken, alle jaren samen
En zijn ogen zien het niet meer
Hij zei nog, mijn vrouw ben jij
En toen was hij alleen in het blauw
En toen was hij alleen in het blauw, Maria
En toen was hij alleen in het blauw
En toen was hij alleen in het blauw
En toen was hij alleen in het blauw
En toen was hij alleen in het blauw
