Montagne Verdi

Ik herinner me groene bergen, en de rennen van een meisje,
met mijn meest oprechte vriend, een konijn met een zwart snuitje,
maar op een dag nam de trein me mee, het gras, het veld en wat van mij was,
verdween langzaam, langzaam en huilend sprak ik met God.

Hoe vaak heb ik de zon gezocht, hoe vaak heb ik zout gegeten,
de stad had duizend blikken, ik droomde van groene bergen.
Mijn bestemming is om naast jou te zijn,
met jou dichtbij zal ik minder bang zijn
en een beetje weer een meisje worden.

Ik herinner me groene bergen die avond in jouw ogen,
toen je zei: "Het is laat geworden, ik breng je als je dat wilt."
In de mist jouw woorden, jouw verhaal en mijn verhaal,
verder in de duisternis zonder te praten sliep ik met jou op mijn hart.

Ik hou van jou, mijn grote liefde, ik hou van jou, mijn eerste liefde,
hoe vaak heb ik de zon gezocht, hoe vaak heb ik de zon gezocht.

Mijn bestemming is om naast jou te zijn, met jou dichtbij zal ik minder bang zijn
en een beetje meer vrouw zal ik zijn,
groene bergen zal ik weer in jouw ogen zien.