Nessuno Mai
Marcella Bella
Niemand Nooit
Niemand nooit, niemand nooit, niemand, niemand
kan jou bellen, want op dit uur
moet zij bij je zijn.
Dus niemand nooit, niemand nooit, houdt mijn hand vast
in het donker komt de angst naar boven en val ik in slaap met de complexen van een kind.
Droom en her-droom mijn leven, de fouten die ik maakte, die zou ik weer maken
onze afspraken over haar, maar als je niet van haar houdt, waarom ben je dan bij haar?
Zij maakt gebruik van jou terwijl ik jou nodig heb om te leven
zij is een dame, ik ben een vrije vrouw.
Er is niemand nooit en ik loop zo alleen
met onhandige sprongetjes naar alleenstaande vrienden en verloren tijd is mijn bestemming.
Zonder grenzen houden is waar ik het fout doe
en toch moet ik van je houden, mijn liefde.
Wie zou ooit, niemand nooit, de bril van een dichter stelen?
Zonder fantasie schrijft hij niet, en wat doe jij dan met mijn leven?
Er was een jongen die van de rivier hield, ik heb witte veren van een reiger.
Afrika is maagdelijk maar ver weg, misschien is dat waarom hij van mij hield?
Mijn verhaal als vrouw stopt bij het eerste hoofdstuk
van een gevangene, een vrije vrouw.
Wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, niemand?
Ik ben tussen de menigte een marionet of met de touwen verstrikt door het lot.
Wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, wie is niemand nooit, niemand?
En op de folders heb ik zeep verwisseld voor een hart van karton.
Zonder grenzen houden is waar ik het fout doe
en toch moet ik van je houden, mijn liefde.