Ma Stasera

Marco Mengoni

Misschien heb ik verkeerd over mezelf gesproken

Misschien heb ik verkeerd over mezelf gesproken
Sorry, wat een ramp
Wat ik voor jou voel lijkt op ivoor, maar het is eigenlijk albast
Ik heb een boek geschreven met lege pagina's, maar ik kan niet
Hier bij jou zijn

Die glimlach is inmiddels vuur, vriend
Gekke splinters, wat wil je nu?
Kijk naar de lucht, breng me terug
De monsters in het glas, dat zijn wij
Waar denk je aan als je trekt
Net voordat je me belt
Ik voel al je adem
Ik raak ze aan met mijn handen

Maar vanavond ren je snel, ik zie je nauwelijks
En om je te bereiken moet ik je laten gaan
En vanavond is je stem niet ver weg
En probeer me te pakken, maar ik wil niet weglopen
En ook al heb ik je gezocht als een perfecte illusie
Kom ik naar je toe, deze nacht zou ik willen dat hij eeuwig was
Maar vanavond ren je snel, ik zie je nauwelijks
En om je te bereiken, om je niet te laten gaan
Weggaan

Zonder jou in de kroegen heb ik geen plezier
Thuis is er altijd veel mensen, maar het lijkt een woestijn
Je hebt geprobeerd me te zoeken, zelfs in de ogen van een ander
Maar je blijft hier bij mij

En hoe erg ik mezelf haat als jij me laat voelen
Als een idee dat je kunt verbranden

Maar vanavond ren je snel, ik zie je nauwelijks
En om je te bereiken, om je niet te laten gaan
En vanavond is je stem niet ver weg
En probeer me te pakken, maar ik wil niet weglopen
En ook al heb ik je gezocht als een perfecte illusie
Kom ik naar je toe, deze nacht zou ik willen dat hij eeuwig was
Maar vanavond ren je snel, ik zie je nauwelijks
En om je te bereiken, om je niet te laten gaan
Weggaan
Weggaan
Weggaan

Share on social media Share as link