Ivan, Boris Et Moi

Toen we nog kinderen waren, op het heidepad
Langs de rivier
Plukten we mirabellen
Onder de neuzen van de tortelduiven

Anton, Ivan, Boris en ik, Rebecca, Paula, Johanna en ik

Op zondag om te dansen, deden we al onze schoenen
In dezelfde mand
En om ze niet te beschadigen
Gingen we te voet naar de bal

Anton, Ivan, Boris en ik, Rebecca, Paula, Johanna en ik
Anton, Ivan, Boris en ik, Rebecca, Paula, Johanna en ik

Het maakte het leven wel wat ingewikkeld, drie jongens voor vier meisjes
We waren allemaal verliefd
Jij op mij en ik op hem
De ene gisteren, de andere vandaag

Anton, Ivan, Boris en ik, Rebecca, Paula, Johanna en ik

Te bedenken dat op het moment van trouwen, we allemaal elders gingen zoeken
Wat we binnen handbereik hadden
We hebben de vrienden verlaten

Anton, Ivan, Boris en ik, Rebecca, Paula, Johanna en ik
Anton, Ivan, Boris en ik, Rebecca, Paula, Johanna en ik

Vandaag de dag, elke keer als we schrijven, komt er weer een kind bij
De wereld mag dan groot zijn
Het is nauwelijks genoeg voor
Onze kinderen en hun peetouders

Anton, Ivan, Boris en ik, Rebecca, Paula, Johanna en ik
Sacha, Sonia, David en ik, Dimitri, Yanni, Natacha en ik
Sacha, Sonia, David en ik, Dimitri, Yanni, Natacha en ik