Casa Di Specchi

Sluit je ogen en stel je ook voor
Vertel me wat je ziet, wat je voelt, wat je ervaart
Maak je geen zorgen, luister naar de geluiden
Wees niet bang om jezelf te verliezen
Het is beter zo, geloof me
Dan vraag ik me af of het zin heeft
Ik vraag me af of het beter is

Blijf dichterbij als je je slecht voelt
Als het daarna mooi weer is met de storm
Buiten is er chaos, maar als je het niet ziet, dan niet
Ik omarm je strakker en laat je niet gaan
Ik voel je adem om te vergeten
Stop met denken, ook al weet ik niet hoe ik het je moet zeggen

Het doet pijn
Aan jou te denken met de hele wereld in handen
Maar niet eens adem kunnen halen
Het doet pijn
Je nu en altijd alles willen geven
En dan in werkelijkheid niets kunnen doen
Het doet pijn
Het doet pijn

Het is allemaal veel groter dan ik
Hoe zijn we in dit huis van spiegels beland?
Ik kan niet ontsnappen, ik zie alleen reflecties
Laat me afleiden, laten we de zonsopgang bekijken
Ik kom weer in kleur als jij me meeneemt

Blijf dichterbij, wees niet bang
Het is al te koud, ik voel je trillen
Buiten is er chaos, maar als ik het niet voel, dan niet
Zelfs in een blik weet ik je te horen
We zijn te alleen om ons te laten gaan
Stop met denken, ook al weet ik niet hoe ik het je moet zeggen

Het doet pijn
Aan jou te denken met de hele wereld in handen
Maar niet eens adem kunnen halen
Het doet pijn
Je nu en altijd alles willen geven
En dan in werkelijkheid niets kunnen doen
Het doet pijn
Het doet pijn

Ik voel je dichtbij, je bent een deel van mij
Ik wil vliegen, ontsnappen uit deze hel
Zonder te kijken waarom
Hou me stevig vast
Soms raak ik kwijt, verlies ik jou
Laten we ons verliezen zonder iets te zeggen

Want het is toch niet voor altijd
Ik heb mijn ogen gesloten, laat me niet meer kijken
Ik voel me zo goed in mijn naïviteit